Besni Üzümü patent alma hikayesi hüzünlü bir şekilde noktalandı.
Besni Belediye Başkanlığının ´´Besni Üzümü´´ patent başvurusu başına Adıyaman eklenerek ´´Adıyaman Besni Üzümü´´ şeklinde tescillendi.
Bu konudaki eleştirilere Adıyaman ilimiz ne olucak yani ? gibilerinden cevap vermek yanlıştır.
Hele hele bu durumu siyasetin bu sıcak günlerinde siyasi bir çekişme haline sokmak Besni Üzümüne yapılmış bir hakarettir.
Sivil toplum kuruluşları bu işi önemsememiş olmalı ki konu tamamen yerel yönetimin insiyatifinde kalmıştır.
Sivas´ın Kangal ilçesinin girişinde bulunan devasa Kangal köpeği heykeli varken
Halen şehir girişlerinde Üzüm kenti oluşumuzu simgeleyecek bir figürün olmayışı (Otogar kavşağındaki benim için yok hükmündedir) Üzümü sahiplenemeyişimizin bir göstergesidir.
Üzümün hele hele kuru üzümün Adıyaman ile uzaktan yakından hiç bir ilgisi yoktur.
Bu bir ustalık öyküsüdür.
Bir ustanın bir şehre bıraktığı bir armağandır.
Kambur Osman ustanın Maraşa hediye ettiği Dondurma kültürü, Hoca´nın Şambayat´a hediye ettiği Et kültürü bunun örnekleridir.
Tütün nasıl Besni ve çevresindede ekilsede o ünvan Çelikhan´a aittir.
Mevzuat bu durumu gerektirebilir.Bu durumu kamuoyuna açıklama görevi ilgili kişi ve kurumlara aittir.
Ama bu Durum;
Çorak köyündeki Cafer dayının, Atmalı köylü Haceli amminin emeğini çalmaktır.
Bu kimseye ifade edilemeyecek kadar anlamsız bir durumdur.
Yıllardır Aksaray´ı ifade etmek için başına Niğde eklenmesi gibi sanki Türkiyede başka Besni varmış gibi bir durum olarak algılanıyor.
Bu durum karşısında yapılması gereken şey, bu patentin bize hiç gereği yoktur demektir.
