Karadeniz´in uslanmayan dalgaları balıkçı takalarını beşik gibi sallarken, takalarda ki uzaklardan zor seçilen sarı sönmeye yüz tutmuş fenerlerin ışıkları bazen belirginleşerek gözüküyor, bazen de kısa süreliğine kayboluyordu.
İşte İnebolu, hilal şeklini almış ayın etrafında her biri bir elmas gibi parlayarak denize şavkını vuran ay ve onun gökyüzündeki evlatları yıldızlar. Ayın şavkı ile parlayan denizin üzerinde balıkçı teknelerinin uzaklardan duyulan motor sesleri.
Her tayin çıkışında yeni yerlere taşınan bu seferde İnebolu´ya taşınan bir askerin küçük kızı Alya, akşam sonrası evlerinin balkonundan denizdeki balıkçı teknelerini göstererek, bak dede bak deniz arabaları geçiyor, diyordu habersiz dünyanın meşakkatli yaşamından. Karadeniz´in şirin bir kasabası İnebolu, kurtuluş savaşında kayıklarla İstanbul´dan İnebolu´ya taşınan cephanelerin kağnılarla Ankara´ya taşınmasında şehitler vererek mucizeler yaratan kahramanların ilçesi İnebolu. Kurtuluş savaşının o zor günlerinde, Atatürk´ün gözüm Sakarya´da, Dumlupınar´da kulağım İnebolu´da dediği bu güzel Karadeniz ilçesi.
Zor dönemleri birleşerek başından def eden Türk ulusu o günlerde Dahi bir Komutan Başarılı bir Devlet adamı olan Atatürk´ün önderliğinde karanlıkları aydınlatarak yeni bir dönem yaratarak bizlere bu günleri korumamız için miras olarak bıraktı.
Ama bu günlerde bir bakıyoruz ki, bilerek yâda bilmeyerek bazı kesimlerden hakaret eden neredeyse hain ilan edecek şekilde cumhuriyete ve onun kurucularına saldıranları üzülerek görmekteyiz. Bu ülkeye yazık etmeyin, bu gün ki sistemde çok iyi yerlerde yaşayanların bu sisteme hakaret etmeleri ne anlama geliyor yorumunu siz okurlara bırakıyorum.
